Een combinatie van antennes gebruiken om het beste signaal te ontvangen of een zo groot mogelijke bandbreedte binnen een cel van een mobiel netwerk te realiseren.
Versterking die een bepaald soort antenne heeft ten opzichte van een isotropische antenne (die in alle richtingen even gevoelig is), bijvoorbeeld door een schotel, hoorn of extra elementen.
Een antenne die bestaat uit diverse delen die onafhankelijk van elkaar worden aangestuurd bij het uitzenden. Bij het ontvangen worden de aparte signalen op een speciale manier gecombineerd. Ook een samenstel van ontvangstantennes.