Indeling van gegevens uit een hiƫrarchische of relationele database in Ascii-vorm, waarbij een speciaal teken de velden scheidt.
De hoogste 128 van de 256 tekencodes, die later toegevoegd zijn, ook Ansi-codes genoemd.
De oorspronkelijke 7-bit standaard Ascii-tekencode voor 127 tekens, later uitgebreid naar 256.