Er zijn 3 definities.

Bestand dat direct bruikbaar of uitvoerbaar is.

Kenmerk van computers of besturingssystemen die een gecompileerd programma direct kunnen verwerken.

Vertaald in tekencodes, bestaande uit nullen en énen.

Getal dat is opgebouwd uit bits; bijvoorbeeld het 8-bit binaire 10010011 = 147 decimaal.

Aanduiding van een gecompileerd programma: bestaande uit binaire machinecodes.

Keuze die moet worden gemaakt bij de overdracht van informatie.

Een 0 of een 1, waar (true) of onwaar (false), ja (yes) of nee (no) enz.

Hiërarchische structuur in de vorm van een boom waarbij op elk volgend niveau weer een tweevoudige splitsing kan plaatsvinden.

Binaire tekencode, bestaat meestal uit 8 bits (16 in Unicode).